Ciepło odpadowe i chłód odpadowy
Ustawa – Prawo energetyczne wprowadziła nową definicję ciepła odpadowego i chłodu odpadowego – wskazując iż jest to niemożliwe do uniknięcia ciepło lub chłód, które są wytwarzane jako produkty uboczne w instalacjach przemysłowych lub instalacjach wytwórczych energii, lub w sektorze usług i które bez dostępu do systemu ciepłowniczego lub chłodniczego pozostałyby niewykorzystane, rozpraszając się w powietrzu lub w wodzie, w przypadku gdy jest lub będzie wykorzystywana kogeneracja lub gdy wykorzystanie kogeneracji nie jest możliwe.
Wspieranie wykorzystania ciepła odnawialnego i odpadowego
Ustawodawca zagwarantował w art. 45a ust. 1 pkt 1b ustawy pokrycie kosztów uzasadnionych działalności gospodarczej przedsiębiorstw energetycznych w zakresie budowy, modernizacji i przyłączania jednostek wytwórczych będących instalacjami odnawialnego źródła energii, w których jest wytwarzane ciepło, oraz instalacji, w których jest zagospodarowywane ciepło odpadowe, wraz z uzasadnionym zwrotem z kapitału zaangażowanego w tę działalność w wysokości nie mniejszej niż stopa zwrotu na poziomie 7%.
Zwolnienie z obowiązku taryfowania ciepła dla źródeł do 5 MW
Jednocześnie taryfy ustalane przez przedsiębiorstwa energetyczne posiadające koncesję na wytwarzanie ciepła, w części dla każdego ze źródeł ciepła o mocy zainstalowanej cieplnej nieprzekraczającej 5 MW, które spełnia warunki określone w art. 7b ust. 3 ustawy – Prawo energetyczne, nie podlegają zatwierdzeniu przez Prezesa URE. Warunkami określonymi w przywołanym art. 7b ust. 3 są: (1) źródło charakteryzuje się współczynnikiem nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej nie wyższym niż 0,8, (2) ciepło wytworzone z tego źródła ciepła stanowi nie mniej niż 60% ciepła z odnawialnych źródeł energii. Współczynnik nakładu nieodnawialnej energii pierwotnej określa się zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 15 ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków. Spełnienie warunków stwierdza się na podstawie audytu, który może sporządzić osoba, która spełnia wymagania określone w ustawie o charakterystyce energetycznej budynków.
Taryfy dla jednostek kogeneracji
Ostatnią nowością jest przywrócenie w drodze ustawy możliwości wyboru sporządzania taryfy przez jednostki kogeneracji. Przedsiębiorstwo energetyczne może odstąpić od uproszczonego przychodowego sposobu kalkulacji cen i stawek opłat w taryfie dla ciepła, opracowując taryfę w sposób zapewniający pokrycie kosztów uzasadnionych. Odstępując od tego sposobu kalkulacji, przy opracowywaniu kolejnych taryf dla ciepła, przedsiębiorstwo to nie stosuje uproszczonego sposobu kształtowania cen i stawek opłat w taryfie dla ciepła. Mamy więc do czynienia z konstrukcją „one way ticket” – czyli braku możliwości odwrotu wybranej formy ustalania i zatwierdzania taryf, choć trudno ocenić jak orzecznictwo zinterpretuje przyjętą przez ustawodawcę regulację.